شانه سبیل فردی مرکوری و جلوه های شخصی دیگر به حراج می رود

در سال 1986، فردی مرکوری – رهبر افسانه‌ای گروه راک کوئین که مدت‌ها قبل از مرگ نابهنگامش در سال 1991 به یک نماد موسیقی و فرهنگی تبدیل شد – با تاج مخملی قرمز با نگین‌دار و شنل دراماتیک و همسان روی صحنه در استادیوم ومبلی رفت. چند متری پشت سر او.

این لباس‌های تاریخی، که اکنون کاملاً در فرهنگ تاریخی فرهنگ پاپ جای گرفته‌اند، به زودی از طریق ساتبیز در یک حراج نمایشگاهی جدید به نام «فردی مرکوری: دنیایی از خود» به فروش خواهند رسید. حراج 1500 لات برای اولین بار جلوه های شخصی این فوق ستاره جهانی را – از مجموعه آثار هنری اش از پیکاسو و ماتیس گرفته تا لباس هایی که در طول اجراهای مشهورش به تن داشت – به نمایش می گذارد. این مجموعه خصوصی که قبلاً دیده نشده بود، در خانه او در لندن، گاردن لژ در کنزینگتون کشف شد، که در 30 سال گذشته دقیقاً مانند زمانی که مرکوری در آنجا زندگی می کرد نگهداری می شد. در شش فروش و یک نمایشگاه یک ماهه که به طور کامل گالری‌های ساتبی لندن را در اختیار خواهد گرفت، ترانک‌های مرکوری از تورهای مختلف جهان، گیتار آکوستیک مارتین D35 و حتی اشعار دست‌نویس «We Are the Champions» و «Killer Queen» ارائه خواهد شد. .

اما این مجموعه علاوه بر ستاره بودن فردی مرکوری، پرتره‌ای صمیمانه‌تر را نشان می‌دهد که فردی مرکوری چه کسی بوده است: یک مجموعه‌دار مشتاق لباس‌ها و هنر ژاپنی (که برخی از آنها را در حراجی‌ها خریداری کرده است)، هنرمندی تجسمی که کتاب‌های طراحی خود را با صفحات به صفحه پر می‌کرد. نقاشی‌ها و یک دوست دوست داشتنی (طراحی لباسی که التون جان، رفیق نزدیک او به او هدیه داده، یکی از قسمت‌های حراج است). یک جلیقه شخصی‌شده تصاویر گربه‌های خانگی مورد علاقه او را نشان می‌دهد. و، البته، مواردی وجود دارد که هم وضعیت او را به عنوان یک نماد موسیقی و هم هویت شخصی او را نشان می دهد – مانند شانه سبیل نقره ای تیفانی و شرکت که برای اصلاح خود استفاده می کرد.

این طولانی ترین و بزرگترین نمایشگاهی است که تا کنون توسط ساتبیز در لندن برگزار شده است. همچنین در تابستان امسال در شهر نیویورک، قبل از شروع سری فروش، ظاهر می شود و به آن ایالتی فرصتی می دهد تا شخصاً مجموعه ستاره را تجربه کنند. جذابیت شخصیت و وجود مرکوری ممکن است هرگز به طور کامل به دست نیاید، اما این مطمئنا یک شروع است. از این گذشته ، همانطور که این هنرمند افسانه ای در کتاب خود “یک زندگی به قول خودش” گفت: “من دوست دارم با چیزهای باشکوه احاطه شوم. من می‌خواهم زندگی ویکتوریایی را با درهم و برهمی بدیع احاطه کنم.»