ست نادر دهه 90 لیلی رز دپ عملاً یک کالای کلکسیونی است

در حالی که ممکن است تنها دو روز باقی بماند تا لیلی رز دپ اولین بازی حرفه ای خود را در نقش جوسلین انجام دهد. بت، او هنوز به چیز دیگری که بیشتر به خاطر آن شناخته شده است اختصاص داده است: پوشیدن مد آرشیوی. این هنرپیشه 24 ساله در حالی که کمد لباس‌های شنل خود را از کن تغییر می‌دهد، روز پنجشنبه یک ست مشبک نادر ژان پل گوتیه به تن کرد.

تاپ و دامن ماکسی همسان ظاهراً ریفی از قطعات مشابه از مجموعه های بهار/تابستان 2000 و پاییز/زمستان 1998 این برند فرانسوی هستند. در حالی که قطعات نسخه محدود دپ در باند هر دو فصل ظاهر نشدند، این مجموعه با قیمتی حدود 2000 دلار در خرده فروشان مختلف دست دوم عرضه می شود. بله، قطعات توری قدیمی Gaultier یک پنی بسیار قیمت دارند، اما با این حال، بسیار شیب دار است.

علاوه بر ست دپ، تعداد محدودی از لباس مینی و پیراهن آستین بلند با طرحی مشابه وجود دارد – اما به نظر می رسد تاپ و دامن ماکسی او فروخته شده است، لیلی شما هستید؟ چاپ پاستلی (که ادای احترام گوتیه هنرمند اسپانیایی فریدا کالو است) یک صحنه حمام فرشته ای را در رنگ های سبز، صورتی و آبی به تصویر می کشد. دپ این ظاهر را با عینک آفتابی نقره‌ای کامل کرد.

ژان پل گوتیه بهار/تابستان 2000

ویکتور ویرجایل/گاما رافو/گتی ایماژ

ژان پل گوتیه بهار/تابستان 2000

ویکتور ویرجایل/گاما رافو/گتی ایماژ

این اولین باری نیست که دپ از این برند فرانسوی لباس‌های قدیمی می‌پوشد. در عکسی از اینستاگرام در سال 2020، او یکی دیگر از یافته های نادر را پوشید – این بار یک تاپ مشبک راه راه پاییز/زمستان 1996 که با یک ژاکت چرمی، دامن کوتاه و چکمه ست کرد.

قطعات توری چاپ شده Gaultier مربوط به دهه 90 و اوایل دهه 2000 به اقلام مورد علاقه کلکسیونی در میان جمعیت شناخته شده مد تبدیل شده اند. اخیراً این برند فرانسوی سری از محبوب ترین سبک های دهه های قبل خود را مجدداً منتشر کرده است. آنها در میان سلبریتی ها محبوب بوده اند و از آن زمان به بعد کندال جنر، دوآ لیپا و حتی بانی بد را پوشیده اند.

دپ اخیراً در اولین نمایش فیلم The Idol در جشنواره فیلم کن هفته گذشته شرکت کرد. او در کنار Abel “The Weeknd” Tesfaye در سریال موردانتظار بازی می کند، که قبلاً نقدهای جالب (و گاهی اوقات خشن) در میان منتقدان دریافت کرده است.

دپ در مورد نقش آتی خود گفت: “من به ستاره های سینمای دهه 40 مانند لورن باکال و جین تیرنی فکر کردم.” «آنها وارد اتاقی نمی‌شوند و به سطح دیگران پایین نمی‌آیند تا سعی کنند احساس راحتی کنند. آنها تقریباً این اعتماد را نسبت به ناراحتی که می توانستند در مردم ایجاد کنند داشتند. یک چیز این است که “این چیزی است که من هستم و قرار نیست تغییر کنم.”