داخل خانه خلاقانه پترا جانسن و ادوین ولبرگ

برگرفته از اجازه از بازگشت به خانه ، روستیک مدرن: زندگی خلاقانه در فضای داخلی هلند توسط باربارا د وریس ، © ریزولی نیویورک ، 2021.

هنگامی که طراحان گرافیک پترا جانسن و ادوین ولبرگ برای اولین بار تعمیرگاه خودرو در دن بوش را دیدند ، سی سال آن را رها کرده بودند. سقف فرو ریخته بود و بیشتر فضای داخلی خرابه بود ، با این حال پترا و ادوین آن را چنین نمی دیدند. آنها فقط دیدند که چه چیزی می تواند باشد و چه خواهد بود ، چیزی که اکنون آن را زمین بازی خود می نامند. پترا می گوید: “برای ما مهم بود که فضایی ایجاد کنیم که زندگی خانوادگی ، خلاقیت و کار در کنار هم قرار گیرد.” “ما می خواستیم این آینه زندگی چند وجهی ما باشد.”

آنها اکثر تیرهای فولادی موجود را بازیافت کردند ، سطح نیم طبقه را بازیابی کردند و نورگیرها را با شیشه حرارتی جایگزین کردند. آنها برای تجزیه فضای بزرگ ، از دوست خود Piet Hein Eek ، همکار آکادمی طراحی آیندهوون (DAE) ، خواستند تا یک جداکننده ایجاد کند که استودیو را از مناطق زندگی جدا کند. همچنین مجموعه گلدان ها ، کتابهای مصور و دیگر افسانه های عجیب و غریب آنها را در خود جای داده است. نتیجه یک دیوار آبی بزرگ بود که کاملاً از درها و پنجره های بازیافتی ساخته شده بود.

پترا مرا به میانسرا می برد و با نگاه کردن به پایین ، نوعی سرگیجه خلاقانه را تجربه می کنم. مثل اینکه من وارد یک عالم کوچک skylit شده ام که حاوی فرهنگ التقاطی پترا و ادوین ، دو پسر آنها ، دو گربه ، یک سگ و Studio Boot (شرکت طراحی آنها) است. پترا می خندد: “این فقط تجمع والدین ، ​​کار و بازیگوش است.”

سرگرمی دوستان و مشتریان بخشی از فرایند خلاقیت آنها است و خانه با کار در آشپزخانه ، در وعده ناهار و شام ملاقات می کند. در پشت آشپزخانه یک باغ بزرگ با دیوارها قرار دارد ، محرابی که قبلاً قبرستانی برای زنگ زدن خودروها بود ، اما در حال حاضر سیب ، گلابی و گردو و گل ، کدو تنبل ، سبزیجات برگ دار و سبزیجات در باغ مرتفع تولید می کند. تخت ها همچنین یک وان فرو رفته برای حمام در فضای باز و یک میز چوبی بلند وجود دارد که همه در تابستان دور هم جمع می شوند.

میزهای پترا و ادوین روبروی یکدیگر در یکی از دو اتاق قرار دارند که همانند دفترهای شیشه ای تعمیرگاه سابق است. مورد دوم مربوط به کارکنان و جلسات است. ادوین می گوید: “تیم ما ما را تکمیل می کند.” وی در ادامه توضیح می دهد که چگونه با پترا 30 سال پیش در آکادمی سلطنتی هنر در دن بوش ملاقات کرد و چگونه همکاری با یکدیگر خلاقیت آنها را تقویت کرد. او می گوید: “من در مورد جزئیات صحبت می کنم و پترا دید کلی وسیع تری دارد که دیدگاه ما را مشخص می کند.”

یک دیوار استودیو با پوسترهای ادوین پوشانده شده است. گرافیک منحصر به فرد و رنگهای روشن و اغلب فلورسنت او برای تبلیغ علل و هنر ، موسیقی ، یا جشنواره های تئاتر و حتی مسابقات فوتبال استفاده می شود. پوسترها به آثار هنری قابل جمع آوری تبدیل شده اند و ادوین اخیراً متوجه شده است که نسخه های تقلبی به صورت آنلاین به فروش می رسند. “من با آن مرد تماس گرفتم و او جسارت گفت و گفت که این یک تعریف است!” او می گوید

پترا با مشارکت اجتماعی پیشرفت می کند. او در اوج دوران DAE ، زمانی که Lidewij Edelkoort مدیر آن بود و Anthon Beeke رئیس برنامه طراحی گرافیک بود ، در DAE تدریس می کرد. پترا می گوید: “ما یادگیری سنتی را بر اساس آن قرار دادیم. “وقتی زمان من در آنجا به پایان رسید ، احساس کردم که نیاز دارم آموزش را با چیزی به همان اندازه چالش برانگیز جایگزین کنم.” این فرصت در سال 2011 ایجاد شد ، زمانی که پترا و ادوین جشنواره طراحی پایدار را در نزدیکی شهر خود دن بوش برگزار کردند. مجدداً آنها با Piet Hein Eek همکاری کردند ، او میزهای پیک نیک را برای یک رستوران موقت با استفاده از چوب قراضه ای که توسط تسمه های صنعتی به هم چسبیده بود ، ایجاد کرد. آمارانت ، یک کارگاه آموزشی در نزدیکی افراد مبتلا به اوتیسم ، داوطلب شد تا در ساخت میزها به پیت هاین کمک کند. بر اساس همکاری آنها ، پترا و آمارانت راه اندازی کردند چوب (هلندی برای چوب) ، مجموعه ای از مبلمان ساخته شده از چوب بازیافت شده.

با الهام از پاسخ به چوب، پترا و دوستش سیمون کرامر Social Label را راه اندازی کردند. آنها با سابقه پترا در طراحی و تجربه سیمون در روابط عمومی ، یک استراتژی کار برای افرادی با چشم انداز اشتغال ضعیف برنامه ریزی کردند. پترا می گوید: “همه سزاوار یک زندگی خوب هستند و اگر از طراحی و ارتباطات فراگیر در سطح محلی استفاده کنید ، به ثبات به شیوه های سودمند توجه می کنید.”

پس از مصاحبه ما در استودیو ، پترا مرا به آزمایشگاه طراحی برچسب اجتماعی جدید می برد. این محل در یک کارخانه تغذیه گاو سابق قرار دارد که توسط شهر دن بوش به سازمان اهدا شده است. طی هشت سال گذشته ، پترا ، ادوین و سیمون این گیاه را به یک دستگاه جوجه کشی طراحی ، فضای کار و پلت فرم خرده فروشی تبدیل کرده اند.

هنگامی که از کنار یک سیلوی غلات بزرگ که به یک دفتر تبدیل شده است می گذریم ، پترا توضیح می دهد که چگونه Social Labor هر طراح را با گروه خود مرتبط می کند. او می گوید: “ما آنها را سازندگان می نامیم.” این مردان و زنان ، که از نظر جسمی یا روحی دچار مشکل هستند ، نه تنها با درآمدی که دریافت می کنند ، بلکه با احساس غروری که کار به آنها می دهد ، توانمند شده اند. وی گفت: “ما تا به حال جاروهای ساخته شده از دوچرخه های بازیافتی ، گلدان های سرامیکی ، وسایل چراغ ، ساعت ، پیش بند و سایر ملحفه ها ، کیف های دستی و مجموعه ای از ظروف به نام COM (کاسه ای به زبان هلندی) که ادوین ایجاد کرد ، “او می گوید.

پترا مرا به آن سوی سیلو می برد ، جایی که چندین میز تخت با فنجان ، کاسه و بشقاب روی هم چیده شده است. آنها شبیه ظروف دلفت هستند ، اما با بازرسی دقیقتر متوجه می شوم که تصاویر شبیه خالکوبی هستند. “این یک دستور برای COM و به موزه کوپر هویت در نیویورک می رود. “پترا می گوید.

در آغاز COM، ادوین از گروه سازندگانش درخواست طراحی کرد. معلوم شد که همه آنها عاشق خالکوبی هستند ، بنابراین او برچسب هایی ایجاد کرد که به راحتی روی چین منتقل می شود. سازندگان برای هر قطعه چاپهای خال کوبی خود را انتخاب می کنند ، با تصاویر نمادین مانند ویلچر با بال ، مخروط بستنی و قلب و شعارهایی مانند “با وجود” (مغرور)، “من آنچه می سازم هستم»(من آنچه می سازم هستم) ، و« زندگی یک عوضی است ».

هنگام خروج ، پترا تصویری از روز افتتاحیه را به من نشان می دهد فروشگاه بزرگ کار (Workwarehouse) که در ماه مه 2018 برگزار شد. این نشان می دهد که ملکوتا ملکه هلند ملکه هلند بین پترا و سیمون لبخند زده نشسته است. گروهی از مردان و زنان ، پیر و جوان ، سه نفر را احاطه کرده اند. “همه آنجا بودند ، در دیگ ذوب ما. حامیان ما ، سازندگان ما ، طراحان ما ، و حتی ملکه ما ، “او می گوید.