فیلم شما تیتانیوم، که به طرز ماهرانه ای داستانهای علمی تخیلی را با واقعیت کنونی ترکیب می کند ، در حالی که سیالیت جنسیتی و قدرت دنیای مکانیکی را بررسی می کند ، جایزه برتر جشنواره فیلم کن را دریافت کرد. شما تنها دومین زنی در تاریخ هستید که نخل طلا را برده است. آن لحظه چگونه بود؟
من قبلاً با دو فیلم اولم در کن بودم ، جونیور و خام، اما برای تیتانیوم، متفاوت بود ، بیشتر احساسی. من در تاریکی بودم تا اینکه اسپایک لی ، رئیس هیئت داوران ، به نوعی لغزید و به تماشاگران گفت که من برنده شده ام. حتی در آن زمان ، من فکر می کردم که او را اشتباه شنیده ام. چیزی که به من کمک کرد روی صحنه بروم این بود که به جین کامپیون فکر کنم ، که 28 سال پیش اولین زنی بود که نخل طلا را از آن خود کرد. بیست و هشت سال! من معتقدم که 28 سال دیگر طول نمی کشد تا یک کارگردان زن دوباره جایزه برتر را دریافت کند. جنبشی به وقوع پیوست که قابل انکار نیست.
تیتانیوم یک داستان غیر متعارف در مورد شخصی با گذشته خشونت آمیز و رابطه عمیق و روان جنسی با اتومبیل است. چگونه آگاته روسل ، نقش اصلی را پیدا کردید؟
می دانستم که می خواهم یک بازیگر غیرحرفه ای انتخاب کنم که قبلاً فیلم نساخته بود. الکسیا باید دچار یک جهش شود و من نمی خواستم تماشاگران مجری را بشناسند و سپس از تغییرات فیزیکی آنها شگفت زده شوند. من در این قسمت هم به مردان و هم به زنان نگاه کردم ، زیرا الکسیا باید کاملاً ناهنجار بود. بعد از انتخاب بازیگر آگاته ، قبل از شروع فیلمبرداری ، یک سال با او کار کردم. با وجودی که شخصیت تقریباً خاموش است ، من می خواستم او خشم داخلی را احساس کند. من از آگاته خواستم تک آهنگ هایی را از فیلم ها و تلویزیون اجرا کند: ویلانل از کشتن حوا؛ یک سخنرانی از قله های دوقلو؛ و ، به ویژه ، “دیوانه وار و من دیگر نمی خواهم این را تحمل کنم” از شبکهبه او همچنین تمرینات رزمی داشت – الکسیا مردم را می کشد و آگاته باید به نظر برسد که می تواند استخوان ها را بشکند.
فیلم با رقصیدن الکسیا روی کاپوت ماشین شروع می شود. آیا به خودرو علاقه دارید؟
نه! حتی گواهینامه رانندگی هم ندارم. اما برای من ، ماشین های عضلانی نشان دهنده مردانگی سمی هستند. در تبلیغات تجاری ، در فیلم ها ، به عنوان نام ، خودروها همیشه بسیار بد مردانه هستند. من می خواستم این ایده را با قرار دادن ماشین در قدرت یک زن معکوس کنم. فیلم من درباره جنسیت است و خودروها را می توان به عنوان نوعی هویت در نظر گرفت.
به دلیل تصادف در دوران کودکی ، الکسیا یک صفحه فلزی پیچیده در پشت گوش راست خود دارد. این من را به یاد نقشه های HR Giger برای فیلم انداخت بیگانهبه آیا این یک الهام بود؟
بله ، گیگر از همان ابتدا از من الهام گرفت. این پروتز هم فلزی و هم ارگانیک است: شما می توانید بافت مغز را در پشت آن ببینید. من ایده چیزی زیبا و ترسناک را دوست دارم. از بسیاری جهات ، این استعاره فیلم است: زیبایی را در آنچه زیبا نیست بیابید. نور را در تاریک ترین گوشه بشریت بیابید
تأثیرات دیگر شما چه بود؟
به نقاشی های کاراواجو نگاه کردم. شب تابستانی، توسط وینسلو هومر ؛ و مجموعه “امپراتوری نور” ، توسط ماگریت. آن نقاشی ها همه بسیار تاریک هستند و در این فیلم ، من می خواستم تاریکی بسیار تاریک باشد تا نور کور شود. تنها فیلمی که الهام بخش بود تیتانیوم بود 1917به دو صحنه من را مسحور کرد: وقتی شهر آتش می گیرد و صحنه جنگل. این یک فیلم جنگی است ، اما لحظاتی از زیبایی فوق العاده با وجود کشتار وجود داشت.
شما بارها و بارها گفته اید که علیرغم خشونت و شخصیت های “دوست داشتنی” ، شما باردار شده اید تیتانیوم به عنوان یک داستان عاشقانه خوش بینانه
آره. در نهایت ، شخصیت ها آزاد هستند. آنها یک عشق بی قید و شرط ، عاری از هر گونه نمایش جنسیتی یا ساختار اجتماعی می یابند. ممکن است آینده آنگونه که ما تصور می کنیم نباشد – حتی ممکن است به طرزی عجیب و غریب باشد – اما ما همچنین می توانیم بشریت جدیدی به دنیا بیاوریم. هیچ چیز ساده نیست!