Salone del Mobile، رویداد برتر طراحی جهان، دوباره به اوج خود رسید. در حالی که لس آنجلس با عجله به سمت کواچلا می رود، کل نیویورک به میلان پرواز کرده است تا در رودخانه ای از اسپریت کامپاری غرق شود. بار باسو که زمانی برای زیرمجموعه‌ای از منتقدان طراحی غرفه‌پوش، نمایندگان فروش مبلمان و طراحان جذاب بود، اکنون یک گره تپنده دائمی از بدن‌های تشنه است که به دنبال دیدن و دیده شدن از میان برش‌های پرتقال هستند. حلقه های کافه سیسی با لهجه انگلیسی. پشت هجوم ناگهانی شور و شوق آمریکایی برای نمایشگاه شصت و دو ساله چیست؟ کمی از همه چیز. بازگشت به سفرهای معمولی نمایشگاه های ماهواره ای جدید برای کاوش تثبیت مد در بازی سبک زندگی. و آخرین اما نه کم‌اهمیت، نسل جدیدی از قدردانان اشباع شده آنلاین و طراحان جویای تاریخ هنر که به نظر می‌رسد به همان اندازه مشتاق حضور در مراسم گذشته‌نگر توسط یک بزرگ‌تر محترم هستند تا آثار برتر خود را به نمایش بگذارند.
بنابراین وقتی امسال کسی از شما درباره Salone سوال می‌پرسد، به او یادآوری کنید که این نمایشگاه بزرگ‌تر از نمایشگاه است: میلان است. عزیز. از آنجا که در حالی که این نمایشگاه حجم غیرقابل مشاهده ای از محتوا را در سایت ارائه می دهد – ساعت ها، روزها، هفته ها شیرآلات، لامپ ها و حتی جزئیاتی که خدا فراموش کرده است، تا 23 آوریل – این در واقع تنها بخشی از تحول در سطح شهر است. مانند یک تعطیلات مذهبی عالی، هفته طراحی میلان را تعطیل می‌کند و پیچ و خم باغ‌های محصور شده‌اش را با پاپ‌آپ‌ها، استودیوهای باز، سمپوزیوم‌ها، شیرین‌کاری‌ها و مهمانی‌ها پر می‌کند، که همه‌شان به‌سرورانه در زیر تداعی‌های کوتاه‌مدت آویزان می‌شوند. سالن. در اینجا چیزی است که نباید در سفرهای خود در اطراف یک پایتخت طراحی با شکوفه کامل از دست داد.
Bottega Veneta x Gaetano Pesce
اگر توجه نکرده بودید، این روزها همه چیز در حال رخ دادن به گائتانو پسچه است. این طراح رادیکال ایتالیایی اخیراً چنان در جریان بوده است که ممکن است اصطلاح رنسانس را کنار بگذارد. بخشی از این توجه که به حرفه طولانی و داستانی او جلب شده است، از طریق یک گذشته نگر اخیر در لس آنجلس، در گالری طراحی The Future Perfect، و یک مکان اصلی در یک اتاق کلکسیون MoMA بازنگری شده است. اما بسیاری از توجه جوانان به سمت او باید نتیجه آخرین همکاری مد او با ماتیو بلازی از بوتگا ونتا باشد، که طراح ایتالیایی رادیکال فصل گذشته یک صندلی کامل به ارزش یک باند نمایش را برای او انتخاب کرد. برای Salone، Pesce توسط این برند مأمور شد تا یک غار پارچه ای در داخل فروشگاه Montenapoleone بسازد که جایی بین Colette Lumiere و Lascaux قرار دارد. نفس خود و تنگناهراسی خود را حبس کنید و برای نگاهی اجمالی به کیف الهام گرفته از کوه Pesce نسخه محدود که در میان صخره‌های او جاسازی شده است، در درون خود غوغا کنید. می توان آن را به راحتی از روی صخره جدا کرد، اما فقط با قیمت چکشی.
سمپوزیوم پرادا فریمز
در سال 2022، پرادا اولین سمپوزیوم Frames را برگزار کرد، رویدادی چند روزه که توسط سرسخت ترین متعصبان تحقیقات طراحی برگزار می شد. و در حالی که به لطف تجارت پرشور اپتیکی این برند برای گوگل تقریبا غیرممکن است، اولین نسخه از پرادا فریم ها به شدت مورد توجه قرار گرفت و ولع برآورده نشده ای برای بحث در مورد طراحی و رابطه آن با محیط طبیعی را آشکار کرد. بنابراین اولین مرحله از نسخه دوم و چند شهر این خانه همزمان با جشن های Salone di Mobile به بالا منتقل شد. نسخه 2023 به هفته طراحی امسال کلاس درسی را می دهد که همیشه غایب بود، با سخنرانان کلاس جهانی که از سرتاسر جهان به آنجا رفتند، از جمله سوفی چائو انسان شناس و هانس اولریش اوبریست، حکیم دنیای هنر. تا دیر نشده صندلی خود را رزرو کنید.
گریس پرینس در گالری اکسیلیا
به‌طور سنتی، چیزهای جوان باهوش در Salone di Mobile با آزمایش با آتش ضرب می‌شوند. آتش این است که یک منظره آنقدر بیش از حد از گزینه‌ها اشباع شده است که چشم شروع به اختراع فیلترهایی می‌کند – فیلترهایی که همگنی را در یک گاز بدون وقفه ساده می‌کنند تا فضا را برای نگاهی اجمالی به موارد استثنایی صرفه‌جویی کنند. گریس پرینس، طراح بریتانیایی نوظهور، از زبان زیبایی شناختی برخوردار است. اولین کار ساده او در گالری Oxilia پیروزمندانه و قابل توجه است به دلیل توانایی اش در ارائه چیزی که قبلاً هرگز ندیده بودیم: مبلمان با اقتصاد ضعیف و پر پیچ و خم مجسمه سازانی مانند لی بونتکو و گگو. روح الکساندر کالدر نیز در آنجا کمین کرده است، البته فقط به دلیل توجهی که پرنس به جاذبه و تأثیری که بر نحوه برخورد یک خط با خط دیگر دارد.
صندلی های لوو
استجاناتان اندرسون نه تنها خود را به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین حامیان هنر و صنایع دستی مد، بلکه آگاه‌ترین نیز معرفی کرده است. برش‌های عمیق از آرشیو Loewe و متخصصان شایسته‌ای که طراح در دهه گذشته بر روی آنها روشن کرده است، نه تنها توده‌های سیباری، بلکه حتی متخصصان صنعت را نیز متعجب کرده و آموزش داده‌اند. لمس او باعث شده است که خانه اسپانیایی مترادف با احساس احترام بالا باشد. ارائه هفته طراحی Loewe، Loewe Chairs، از تمام جلای چنین شهرتی بهره می برد، با نمایشگاهی که بر روی دنیای نسبتاً شناخته شده، اما ناخوانده و مطمئناً هرگز پر زرق و برق صندلی های چوبی به نمایش در می آید. البته، در دنیای آندرون، صندلی چوبی ساده (که طراحی آن به قرن دهم بازمی گردد) دیگر به شغل خود به عنوان اصلی ترین لوازم خانگی تنزل داده نمی شود، بلکه به دلیل اقتصاد زیبایی شناختی و روشی که قرن ها تخصص را متبلور می کند و فرو می ریزد تجلیل می شود. به یک شیء منفرد اندرسون برای تشویق این طرز نگاه کهکشانی تر، از صنعتگران از تمام بخش های شبکه جهانی خود استفاده کرد تا سی صندلی چوبی از این دست را تزئین کنند. مجموعه‌ای از خلاقیت‌های به‌دست‌آمده، تصاویری از شورش باغ با گونه‌های جدید وحشی را به تصویر می‌کشد.
Kanu x Byredo را برطرف کنید
بو حسی است که معمولاً در هفته طراحی در نظر گرفته نمی شود، و مایه شرمساری است، زیرا وزش میاسماتیک یا شیرینی در هوا می تواند تصور فرد را از یک فضا یا شی به شدت تغییر دهد. عطرساز Byredo’s Salone del Mobile، با هنرمندی Dozie Kanu، به ما یادآوری می‌کند که رایحه و طراحی همیشه در هم تنیده شده‌اند و رابطه آنها به جایی در نحوه ایجاد خاطرات گره خورده است. بخشی از جشن دهمین سالگرد یکی از محبوب ترین رایحه های Byredo، Bal d’Afrique، این پروژه به تفصیل این ارتباط صمیمی را توضیح می دهد. کانو، که شاید صفحه‌ای از یکی دیگر از رویدادهای هنری سالانه معروف ایتالیا را گرفته باشد، تصمیم گرفت یک غرفه Bal d’Afrique با درهای مثلثی ایجاد کند که به یک گالری کوچک صمیمی منتهی می‌شود، جایی که آثار هنری او در گفتگو با تصاویری از آرشیو سامان، یک میراث، قرار می‌گیرد. پروژه حفاظتی که توسط Adjoa Armah برای جمع آوری و محافظت از نوارهای منفی از سراسر غنا آغاز شده است. اثر جادویی تمام آن عکس‌های فوری بدون نویسنده از کلوپ‌های شبانه، جشنواره‌ها، و غروب‌های خورشید که در یک مه جنگلی مرموز با هم در می‌آیند، اثر یک ماشین زمان ابتدایی است، که در آن گذشته و حال به اندازه کافی برای تماشای ویژگی‌های مشترکشان دست از مبارزه نمی‌کشند.
طاقچه
Alcova برای Salone di Mobile همان چیزی است که Liste برای Art Basel است: یک انکوباتور و یک خواهر و برادر کوچکتر بازیگوش که نقش خود را با پذیرش یک مقاومت نوجوان در برابر استانداردها و آداب و رسومی که بزرگانش متعهد هستند، جدی می گیرد. این ویژگی به ویژه در انتخاب ناهموار و متحول کننده مکان نمایشگاه طراحی جوان به چشم می خورد. بعد از نسخه سال گذشته، در یک بیمارستان نظامی متروکه پوشیده از پیچک، Alcova این بار در یک کشتارگاه سابق دوباره رشد می کند، جایی که محیط ناهموار اجازه می دهد حتی تجربی ترین کارها هم جوی حرفه ای به خود بگیرند – نوعی که معمولاً امکان خرید وجود ندارد. به کار جوان و در حال تکامل، به خصوص زمانی که ابتدا سر به مکعب سفید رانده می شود. این وارونه بی احترامی است که Alcova را بسیار جذاب می کند. ما به سمت غرور و چراغ‌های رشته‌ای خاص سایت Umut Yamac از Nicolò Castellini Baldissera جذب شدیم، اما چیزی برای همه وجود دارد، و کل رویداد تحت تأثیر این حس قرار می‌گیرد.
سوفیا زوی
برخی از بهترین مغازه های میلان توسط زنانی اداره می شوند که دوست دارند مرزهای بین هنر و زندگی را محو کنند. فضای همنام سوفیا زوی در بررا به معنای واقعی کلمه خیابان را به خانه او یا حداقل دفترش می آورد. اگر نمایش خیره‌کننده جدید او، Una Stanza، نشانه‌ای از آینده این گالرییست جوان است، پس مشتاقانه منتظر کسی باشید که با در نظر گرفتن تاریخ هنر و علاقه به درام مکان‌هایی مانند موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن، این نمایش را اجرا کند. و موزه هنر متروپولیتن در نیویورک. انتظار گرده افشانی های متقابل از نوع که منجر به هیبریدهای جدید می شود، مانند مورد معمار ادگار جایت و طراح پارچه، اولین فرزندان خلاق Chiarastella Cattana، Unheimlichkeit، مجموعه ای از مبلمان چوبی و پارچه ای است. گلدان‌های شیشه‌ای خاص آکیرا هارا، وزنه تعادلی برای این خطوط چوبی رویایی ایجاد می‌کنند، در حالی که وزن شکننده‌ای را به کابینه کنجکاوی‌های Zevi اضافه می‌کنند.
