اینس د لا فرسانژ، یک مدل اشرافی فرانسوی، ابتدا لاگرفلد را در روزهایی که در Chloé کار می کرد، ملاقات کرد، زمانی که او برای این برند کار می کرد. با این حال، رابطه آنها در سال 1983، زمانی که دلا فرسانژ 25 ساله بود و در فکر تغییر شغلی بود و لاگرفلد تازه در Chanel شروع به کار کرده بود، گام بزرگی برداشت. طبق بیوگرافی ویلیام میدلتون در مورد لاگرفلد، بهشت در حال حاضر، دلا فرسانژ در نیویورک بود و در مورد گزینه های خود با یک نماینده صحبت می کرد که با لاگرفلد برخورد کرد و در مورد برنامه خود برای وارد شدن به یک نگرانی صنعتی به او گفت. هنگامی که لاگرفلد گفتگو با دلا فرسانژ را ترک کرد، تصمیم خود را گرفت که او را به چهره شانل تبدیل کند. د لا فرسانژ در مصاحبه ای در سال 2020 گفت: “او فکر می کرد که شانل باید توسط یک زن تجسم شود.” “باید چهره ای داشت… او فکر می کرد برای این برند مهم است که نشان دهد یک دختر 25 ساله می تواند لباس شنل بپوشد.”
این مدل بعداً به یاد آورد: “من یک قرارداد دیوانه امضا کردم.” «این یک قرارداد کاملاً انحصاری بود. دیگر اجازه نداشتم برای شخص دیگری مدل شوم. من فقط برای Chanel کار می کردم و این چیزی بود که می خواستم.
در 1986 سوزی منکس ووگ لاگرفلد در داستان «پسر اسباب‌بازی شانل» از دلا فرسانژ صحبت کرد و گفت: «من بدون اینس د لا فرسانژ این کار را انجام نمی‌دهم. همه چی رو ازش میپرسم او به من می گوید که می خواهد چه بپوشد و من آن را طراحی می کنم.
د لا فرسانژ در اولین نمایشگاه لاگرفلد برای این برند، و همچنین هر نمایشگاهی که برای سال‌های متمادی دنبال شد، شرکت کرد. برخی او را ستاره خانه خطاب کردند، تمایزی که او معتقد بود شروع به آزار لاگرفلد کرد. روابط آنها در نهایت در سال 1989 تیره شد، زمانی که از دلا فرسانژ خواسته شد که به افتخار دویستمین سالگرد انقلاب فرانسه، فرانسه را به عنوان ماریان جدید – نماد زن کشور از سال 1792 – نمایندگی کند. دلا فرسانژ مورد تجلیل قرار گرفت، اما لاگرفلد همه چیز را “خسته کننده، بورژوایی و استانی” خواند. لاگرفلد برای کلکسیون مد لباس تابستانی آن تابستان از د لا فرسانژ کم استفاده کرد و مشاجره بین آن دو باعث شد د لا فرسانژ وکیلی استخدام کند تا او را از قراردادش با خانه خارج کند.
در سال 1991، De la Fressange نام تجاری خود را راه اندازی کرد، و او و لاگرفلد به آرامی با هم تماس گرفتند، از طریق نامه ها صحبت کردند و در نهایت رابطه خود را ترمیم کردند. او در 53 سالگی برای نمایش بهار/تابستان 2011 به باند فرودگاه شانل بازگشت.
سپس، در اکتبر 2018، پس از نمایش بهار/تابستان 2019 خانه، دلا فرسانژ از پشت صحنه لاگرفلد بیمار دیدن کرد. او برای میدلتون به یاد می آورد: «او هرگز خیلی فیزیکی یا حساس نبود، اما دست مرا گرفت و گرفت. «رفتن غیرممکن بود، بنابراین بیش از یک یا دو ساعت آنجا با او ماندم… همه این افراد آمدند، افراد مشهوری که او را پنج دقیقه می‌شناختند. و بعداً فهمیدم که من کسی هستم که می‌فهمد او از کجا آمده است، درباره چه چیزی صحبت می‌کند… همه او را تحسین می‌کردند، فکر می‌کردند او باهوش و خنده‌دار است، اما من احساس می‌کردم که من تنها کسی بودم که در واقع به او حساسیت داشتم. ” این آخرین باری بود که دلا فرسانژ لاگرفلد را قبل از مرگش تنها چهار ماه بعد دید.