پرینس بیش از ربع قرن پیش گروههای شما، پارلمان و فانکدلیک (یا P-Funk) را وارد تالار مشاهیر راک اند رول کرد، اما تنها اکنون، در 81 سالگی، تحت درمان بیوگرافی با ویز خلیفه هستید. تو را بازی می کند طلای ریسی، در مورد روزهای اولیه کازابلانکا رکوردز. نگاه کردن به آن دوران از نگاه هنرمندان جوانتر چگونه است؟
ویز خلیفه از طریق والدینش کاملاً از موسیقی آگاه بود، اما جزئیات آن را نمی دانست. در واقع، من فقط یک فیلم دیگر ساختم، مامور الویس، درباره الویس پریسلی، این انیمیشن است.
کار شما از نوجوانی شروع شد، با پارلمان ها، یک گروه موسیقی دوو در کت و شلوار و کراوات. چه چیزی باعث تغییر در حساسیت رزمی شما شد؟
آن سال 68 بود. ما از پوشیدن کت و شلوار و مدل موی نارگیلی به پوشک و ملحفه رسیدیم. وقتی اولین رکورد خود را به دست آوردیم، (من می خواهم) شهادت بدهم، ما شروع به دیدن افرادی با پیراهن های گل و مواد روانگردان کردیم. ما مجبور شدیم با گروه های زیادی بازی کنیم که به نظر می رسیدند، بنابراین به Funkadelic تبدیل شدیم. تا سال 69، ما داشتیم “ذهنت را آزاد کن…و الاغت دنبال خواهد کرد” را می خواندیم.
قبل از منفجر شدن مجلس، شما به عنوان آرایشگر کار می کردید. شما بافته های چند رنگ و موهاوک صورتی روشن داشتید.
در پلینفیلد، نیوجرسی مشغول آرایش مو بودم. قصر ابریشم آرایشگاه من بود. شنبهها، سه کادیلاک در بیرون با این همه موسیقیدان، واعظان، سیاستمداران حضور داشتند. جکی ویلسون و سام کوک از راه رسیدند. وقتی یک آرایشگر هستید، یاد می گیرید که سبک ها می آیند و می روند. می دانستم چه اتفاقی در حال رخ دادن است، چگونه می توانم اتفاق عجیبی را رقم بزنم یا آینده نگر باشم. به اندازه کافی به عقب برمیگردی، هنوز جلوتر.
دکتر فانکنشتاین، بهعنوان آلتر ایگوی شما، از یک کشتی مادر فرازمینی روی صحنه میآیید، از شنلهای درخشان و کلاههای سهشاخ تزئینشده با بوآ گرفته تا لباسهای عروسی. منبع این نگاه ها از کجاست؟
زمانی که ما آماده شدیم تا کشتی مادری را انجام دهیم، موضوع در مورد برادوی بود. بنابراین ما جولز فیشر را برای ساختن یک سفینه فضایی دعوت کردیم و لری لگاسپی به من لباس پوشید. او بسیاری از لباس های برادوی را انجام داد. این یک ظاهر دلال فضایی بود – کت خز، دم گل مریم، چکمه های نه اینچی.
آیا تا به حال با طراحان مد کار کرده اید، یا بیشتر چیزهای موجود در کمد شما در نوع خود بی نظیر هستند؟
برای همه شخصیت های مختلف – دکتر. فونکنشتاین و سر ناز – اما لباسهای خیابانی ما هم خیلی خوش لباس بودند. ما به مغازه قدیمی پل سارجنت، در خیابان چهارم غربی، پایین در دهکده می رفتیم. واقعاً شیک بود – ما کت های چرم، تکه دوزی و پوست آهو می پوشیدیم. وقتی واقعاً وارد دوران روانگردان شدیم، تقریباً یک یا دو سال هر جا می رفتم، ملحفه می پوشیدم، بدون کفش. من کاملا از ذهنم خارج شده بودم.
به نظر می رسد که شما در حال روشن شدن هستید.
خاموش، روشن و خاموش میکردم.
شما اخیراً گفتید که ویز خلیفه در این فیلم شما را شبیه بوتسی کالینز، یکی از هم گروهان سابقتان کرده است. پس چه کسی استایل بهتری داشت، شما یا بوتسی؟
خوب، بوتسی بود سبک. او فقط برای نگاه کردن شیک بود. به همین دلیل در گروه خودش قرار گرفت. او یک دقیقه با ما بازی کرد، اما او بسیار پویا است – شش فوت چیزی، عینک ستاره
چند ماه پیش، شما نمایشگاه بزرگی با عنوان «جورج کلینتون: ریتم دید» از مجسمهها و نقاشیها – که عمدتاً کشتیهای مادر، انسانهای الهامگرفته از دوگون و برخی از موجودات سگهای دلالنما را به تصویر میکشید – در گالری جفری دیچ در لسآنجلس داشتید. روند شما در استودیوی تالاهاسی چگونه است؟
من ساعت هفت بیدارم، همان روشی که برای ضبط موسیقی به استودیو می رفتم. من همیشه به موسیقی گوش میدهم که حق تکثیر آن را دوباره به دست آوردهام، بنابراین با پخش آن آهنگهای قدیمی اشتیاق به وجود میآید، و من به همان اندازه که اولین بار شروع کردم از آن الهام گرفتهام. در واقع به من احساس جوانی می دهد. در حال حاضر ارجاعات بیگانگان زیادی وجود دارد، این بادکنک هایی که در حال گردش هستند. من فکر می کنم ممکن است کسی آن چیزها را ارسال کند. بسیاری از اینها بر افکار من و کاری که روی بوم انجام می دهم تأثیر می گذارد.
شما در طول سالها با بسیاری از هنرمندان مترقی همکاری کردهاید، از اورتون لوید، که با شما نقاشی میکند و زیباییشناسی بصری گروه را برای دههها خلق کرده است، تا نوازنده بیس Red Hot Chili Peppers، فلی و هنرمند جوان تجسمی، لورن هالسی، که طراحی کرده است. صحنه ای برای نمایش Deitch شما. آیا کسی هست که هنوز بخواهید با او همکاری کنید؟
اسموکی رابینسون، راکیم و امینم. در دیترویت، اولین تهیه کننده امینم، برادران باس بود. من آنها را تولید کردم و آنها پسرم را تولید کردند. بنابراین من او را از قبل از انتشار اولین رکوردش میشناختم، و او برای همیشه خوب بوده است، بنابراین برای او احترام زیادی قائل هستم. Rakim همیشه خواننده رپ مورد علاقه من بوده است. او کسی بود که مرا وادار کرد تا یاد بگیرم چگونه این کار را انجام دهم. و اسموکی رابینسون از روز اول قهرمان ترانه سرایی من بوده است.
در آلبوم پارلمان 1975 اتصال مادر، شما در آهنگ «Unfunky UFO» میخوانید: «شما همه چیزهایی را که واقعاً لازم است / برای نجات دنیایی در حال مرگ از جهنم بیخطرش دارید» میخوانید. این به سرود افروفتوریسم تبدیل شده است، اما با تمام جنگ و تفرقه ای که در حال حاضر در جریان است، آیا هنوز می توانیم این سیاره را از بی خاصیت آن نجات دهیم؟
امیدوارم کسی روی این سیاره فرود بیاید تا مداخله کند و به ما نشان دهد که کلید جمع شدن به عنوان یک سیاره کامل است. چالش همین است. یکی باید بیاید و هماهنگی لازم را به ما بدهد. اما باید از سیاره بپریم. من قصد دارم تا پایان سال یکی از این سواری ها را با ایلان ماسک انجام دهم.
بنابراین یک سیاره زیر یک شیار؟
یک سیاره زیر یک شیار.
