داستان برند سوئیسی Akris بی شباهت به یک افسانه نیست. صد سال پیش در سنت گالن، سوئیس، آلیس کریملر سوخ شروع به دوخت پیش بند در آتلیه خود کرد. از طریق جنگ، بحران اقتصادی و مرگ شوهرش، او استقامت کرد: «هرگز نباید بگویید که نمیتوانید کاری را انجام دهید. آلیس در یک دفتر خاطرات بدون تاریخ نوشت.
با رشد آتلیه او، او تیم خود را گسترش داد و یک ساختمان اداری خرید که تا به امروز پایگاه خانه آکریس است. پس از مرگ شوهرش، پسرش مکس برای کمک به فروش آمد، کاری که او قصد داشت یک سال انجام دهد. بعد از پنج سال کارگردان شد. در سال 1960، خانه مد خانوادگی رسماً به Akris تبدیل شد، مخفف نامی که مکس در 19 سالگی ابداع کرد و از حروف به نام آلیس تشکیل شده بود. آلبرت کریملر، پسر مکس، بلافاصله پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در آکریس شروع به کار کرد. امروزه آلبرت مدیر خلاقیت است و برادرش پیتر مدیرعامل است. شاید بیش از یک افسانه، داستان آکریس، داستان یک میراث خانوادگی باشد.
در جشن یک قرن آکریس، کریملر نمایشگاهی را در موزه فور گشتالتانگ زوریخ (که تا 24 سپتامبر قابل مشاهده است) برپا کرده و کتابی همراه با عنوان را تالیف کرده است. البته، اصطلاحی که او اغلب برای توصیف آکریس استفاده می کند. ترجمه تحت اللفظی آن “البته” است، اما در زبان عامیانه می تواند به معنای “بی زحمت” باشد، کلمه ای که هنگام تحسین سادگی زنانه خانه فوراً به ذهن خطور می کند.
“هنگام طراحی یک لباس، من همیشه زنی را که آن را می پوشد در ذهن دارم: آیا او می تواند با آن سفر کند، آیا پارچه به اندازه کافی سبک است که احساس آزادی و راحتی کند؟ کریملر به من می گوید. «نمایشگاه هدف کاملاً متفاوتی دارد. با این حال، آنچه من میخواستم این نمایشگاه و طرحهای من مشترک باشد، لحظات شگفتانگیز است. فضا فضای غافلگیری و کشف است.»
قول کریملر یک وعده خالی نیست. برخلاف بیشتر نمایشگاههای موزهای که دست زدن در آنها اکیداً ممنوع است، این نمایشگاه بینندگان را دعوت میکند تا پارچهها را احساس کنند و در کتهای ترمه فرو بروند. در حالی که مواد برای هر خانه مد بسیار مهم هستند، منسوجات آکریس نسلهای نوآوری را به همراه دارند. تصادفی نیست که آلیس کریملر سوخ در تمام آن سالها در سنت گالن به گلدوزی پرداخت. این شهر به دلیل تولید برخی از بهترین منسوجات از قرن پانزدهم و توسعه اولین ماشین های گلدوزی در آغاز قرن نوزدهم شناخته شده است. با بافتن گذشته به زمان حال، این صدمین سالگرد طرحهای کریملر را در کنار آثار هنری که الهامبخش آنها بوده به نمایش میگذارد یا برعکس.
این همزیستی بین آکریس و هنر از زمانی که کریملر به عنوان مدیر خلاقیت انتخاب شد، هسته اصلی طرح های آنها بوده است. او به من میگوید: «بیشترین چیزی که من در مورد این همکاریها ارزش میگذارم این است که این مجموعه از تعاملات شدید با هنرمندان، خودشان یا داراییهایشان بیرون میآید. “این یک همکاری آزاد است که در آن فرآیند طراحی کامل را با نهایت احترام برای هنر با هنرمند به اشتراک می گذارم.” مجموعه بهار 2018 از عروسک های چوبی ساخته شده توسط معمار و طراح Alexander Girard الهام گرفته شده است. برای پاییز 2014، کریملر با عکاس آلمانی توماس راف، اولین همکاری این برند با یک هنرمند زنده کار کرد. کریملر با الهام از عکسهای راف از ستارگان، گلدوزیهای LED را توسعه داد – چراغهای کوچک با باتری که به صورت ابریشمی دوخته شده بودند و در باند فرود چشمک میزدند.
فلیسیانو پیساتورو، رئیس آتلیه خیاطی آکریس از سال 2002، به یاد میآورد: «ما ساعتهای زیادی را صرف کار روی آن قطعات الایدی کردیم، و بهطور نامرئی نخ برقدار را در حین دوختن یک لباس شب عالی که با الهام از هنر طراحی شده بود، جوش دادیم. البته. “این یک کاردستی خالص بود.”
آنچه که این نمایشگاه به وضوح نشان می دهد این است که یک قرن تنها آغاز است. برای ما، مهم این نیست که چه چیزی به دست آوردهایم، بلکه در مورد ادامه حرکت است. کریملر می نویسد: «ما همیشه می پرسیم «بعدش چیست؟» البته، “زیرا مد همیشه در مورد حرکت به جلو است، و برای ما، مد به معنای روند دائمی تکامل است که احتمالا هرگز متوقف نخواهد شد.”