کلودیا شیففر هنوز توصیه های کارل لاگرفلد را دنبال می کند

هیچ سوپر مدلی مانند کلودیا شیفر به اوج مد نیامده است. این ابرقهرمان آلمانی ، که در سال 1987 توسط یک پیشاهنگ مدلینگ در یک کلوپ شبانه دوسلدورف کشف شد ، از آن زمان تا کنون در بیش از 1000 جلد مجلات و کمپین های سراسر جهان ظاهر شده است ، برای حرفه ای که بیش از 30 سال طول می کشد.

به عنوان یکی از مشهورترین نام های برجسته در صنعت مدلینگ ، شیفر در دهه 1990 به عنوان چهره Guess Jeans ظاهر شد. او همچنین به لطف کارل لاگرفلد چهره Chanel بود و با هر برچسب زیر آفتاب کار کرده است ، از ایو سنت لوران گرفته تا دیور و والنتینو.

اما ذکر نام برندها کار او نیست. همانطور که شیففر یک بار گفت: “من فکر نمی کنم شما باید نام و چهره خود را به چیزی که 100 درصد به آن اعتقاد ندارید ، بدهید.” در حال حاضر ، او از پروژه ای که واقعاً به آن اعتقاد دارد ، حمایت می کند – شیفر مجری نمایشگاه عکاسی مد دهه 1990 از جمله عکس های هلموت نیوتن ، الن فون آنورث و آرتور الگورت و دیگران است. افتتاحیه در Kunstpalast در دوسلدورف در 15 سپتامبر ، اسیر کن! عکاسی مد از دهه 90 بیش از 150 عکس مد نمادین را به همراه یادگاری از آرشیو خود شیفر به نمایش می گذارد.

این نمایشگاه به کتاب جدیدی که وی ویرایش کرده است ، مربوط می شود ، که توسط انتشارات پرستل در 30 نوامبر منتشر می شود. این کتاب شامل عکس های هنری کریستی تورلینگتون توسط پاتریک دمارشلیر ، همراه با عکس های دسته جمعی از سوپرمدل های گرفته شده توسط میشل کنت ، بدون ذکر یک رنگ صورتی است. موهای کیت ماس ​​در رختخواب توسط یورگن تلر ، نائومی کمپبل توسط پیتر لیندبرگ و کارل لاگرفلد پس از نمایش باندی که توسط دریایی از مدل ها احاطه شده بود ، طرفدار خود بودند. شیففر با او صحبت کرد W درباره نمایشگاه ، کتاب آینده او ، 50 ساله شدن ، و آنچه که بیشتر در مورد کارل لاگرفلد دلش برایش تنگ شده است.

چرا می خواهید در تنظیم این کتاب و نمایشگاه شرکت کنید؟

از ابتدای کارم ، من تصاویر مد را جمع آوری کرده و از استادان واقعی ، مانند هلموت نیوتن ، ریچارد اودون و پیتر لیندبرگ ، کار کرده و آموخته ام. مجموعه شخصی من اساس نمایشگاه را تشکیل می دهد. من به عنوان سرپرست اولین بار ، همچنین می خواستم چشم انداز مد را که به جذب و شکل گیری چشم انداز یک نسل کمک می کرد ، ثبت کنم. دهه 1990 یک دوره فوق العاده بود که شاهد ظهور فرهنگ سبک ، تولد سوپرمدل و خلاقیت نترس بود.

چه چیزی در مورد مد دهه 1990 – از عکاسان گرفته تا مدل ها و استایلیست ها – بسیار خاص بود که امروزه بسیاری از مردم از آن غافل می شوند؟

دهه 1990 یک نقطه عطف بود که آرمان های زیبایی و مد را برانگیخت. کمپین ها به بخشی ارزشمند از فرهنگ بصری تبدیل شدند و عکاسی مد یک “ایده آل ایده آلی” بود. این یک نوع هنر دموکراتیک بود. رقابت برای ایجاد کمپین های جهانی قطعی شدید بود. مهمتر از همه ، نوآوری و آزمایش وجود داشت. شکست دادن آن سخت است

از همکاری با هلموت نیوتن برایم بگویید. آیا کار کردن با او چالش برانگیز ، خواستار یا سرگرم کننده بود؟

کار برای هلموت باعث افتخار بود. او یکی از اولین عکاسانی بود که از مدل هایی استفاده کرد که مرتباً با آنها کار می کرد. من فوراً او را درک کردم زیرا او بسیار آلمانی بود: سازمان یافته ، آرام و جمع. هلموت عاشق زنان بود. عکاسانی هستند که بیشتر به هنر عکاسی علاقه دارند ، اما از طریق لنز عکاسی هلموت ، زنان همیشه زیبا و قدرتمند به نظر می رسند. او زیبا بود و تصاویر او تحریک آمیز و وابسته به عشق شهوانی بود ، اما همیشه حس ظرافتی دارند.

بیشتر دلت برای کارل لاگرفلد تنگ شده است؟

کارل غبار جادویی من بود. او مرا از یک دختر آلمانی خجالتی به یک سوپر مدل تبدیل کرد. او به من مد ، سبک و بقا در تجارت مد را آموزش داد. من تا ابد از او سپاسگزار خواهم بود. او تنها فردی است که می تواند سیاه و سفید را رنگارنگ کند. آنچه اندی وارهول برای هنر بود ، کارل لاگرفلد برای مد بود.

در مورد نگاه مجدد به این عکس ها در حال حاضر چه می توانید بگویید؟ از آنها چه آموختید؟

من فکر می کنم هیچ عکس مدی را نمی توان در طراحی خود نمادین نامید. این وضعیت فقط با آزمایش زمان به دست می آید. عکاسی مد رمز بزرگی از گرایش ها و رویاها است. در حالی که خارج از لحظه به دنیا می آید ، می تواند به موقعیتی بی انتها دست پیدا کند و داستان بزرگتری را ثبت کند. برای من ، این چیزی بود که در تحقیق بسیار هیجان انگیز بود. مشخص کردن این لحظات شگفت انگیز که هنوز هم امروز صحبت می کنند.

شما همچنین با زنان عکاس برجسته مد از الن فون آنورث تا کورین دی کار کرده اید. آیا تجربه کار با زنان عکاس متفاوت است؟ آیا آرامش شما را بیشتر می کند؟

در دهه 1990 ، تعداد کمی عکاس زن مد وجود داشت ، این واقعا یک باشگاه پسرانه بود. استعدادهای جوان با عکاسان به عنوان شاگرد و دستیار کار می کنند تا این هنر را بیاموزند و سرانجام خود به خود راه اندازی کنند. سیستم سلسله مراتبی و کاملاً سخت بود. من از همکاری با الن فون آنورث لذت بردم ، که در رویکرد خود آزاد بود. تیراندازی با او احساس می کرد دو دوست در حال رقص و تفریح ​​هستند. من عاشق حس حرکت ، بی احترامی و حساسیت در عکس های او هستم.

شما در 50 سالگی خود گفتید که “باید سن را جشن گرفت.” از نظر شما کدام قسمت از پیری بهترین است؟

من در آگوست امسال پنجاهمین سالگرد تولدم را با خانواده و دوستان جشن گرفتم. فوق العاده بود. من به دستاوردهایم افتخار می کنم و از تجربه غنی این مدت طولانی در زمینه مد بسیار سپاسگزارم. این واقعا چشم من را به روی جهان باز کرد ، و من از عکاسان ، ویراستاران ، طراحان و طراحانی که با آنها کار کردم چیزهای زیادی آموختم. کارل لاگرفلد خیلی زود به من گفت “با خود صادق باش” و این توصیه همچنان برای من باقی مانده است.

تحصیلات شما در آلمان چگونه شما را برای حرفه بین المللی آماده کرد؟

من در خانواده ای باثبات و دوست داشتنی در نزدیکی رودخانه راین در دوسلدورف بزرگ شدم. مدلینگ تا آن ملاقات اتفاقی در دیسکو تیکر با یک پیشاهنگ مدلینگ هرگز به ذهن من خطور نکرده بود. تربیت من به من حس نظم و جاه طلبی می داد. در دهه 1990 ، آلمان به دلیل مد شناخته نمی شد ، اما این محل پرورش نسل عکاسان باورنکردنی و بینندگان خلاق بود. همکاری با فون آنورث ، هلموت نیوتن ، کارل لاگرفلد ، پیتر لیندبرگ همیشه لذت بخش بود – ما می توانستیم به زبان آلمانی صحبت کنیم و همه از طنز و منابع یکسانی استفاده کردیم.

آیا امروز توصیه ای برای مدل های جوان دارید؟

من همیشه سرسخت بودم ؛ من به غرایزم اعتماد دارم و فکر می کنم این برای موفقیت من مهم بوده است. شهود شما همیشه درست است و هرچه بزرگتر می شوید ، گوش دادن به آن سخت تر می شود. به نوعی ، خرد و تجربه می تواند بلندتر شود. من همچنین می خواهم به کسی که شروع می کند بگویم ، به حرفه ای بودن خود افتخار کنید. سخت کار کنید ، وقت شناس ، مودب و منظم باشید. از همان ابتدا یک وکیل خوب داشته باشید. بدانید چه می خواهید و کجا می خواهید باشید. یک برنامه بلند مدت داشته باشید و هرگز تسلیم نشوید.