لیدی گاگا آرزو داشت که یک روزنامه نگار رزمی باشد، و شاید او به دنبال چیزی باشد

لیدی گاگا در مصاحبه‌ای که با بریتانیایی جدیدش همراهی می‌کند، می‌گوید: «نمی‌دانم مردم این را در مورد من می‌دانند یا خیر. ووگ پوشش دادن. او سپس ادعایی را مطرح می کند که در واقع، عموم مردم هیچ اطلاع قبلی در مورد آن نداشتند: «اگر من امروز نبودم، یک روزنامه نگار جنگی بودم. این یکی از آرزوهای من بود.» بله، ظاهراً نوعی جدول زمانی جایگزین وجود دارد که در آن وجود دارد نیویورک تایمز استفانی ژرمنوتا، استینتر، یک کپی را مستقیماً از کابل ارسال می کند.

این افشاگری زمانی رخ داد که گاگا در حال بحث در مورد اجرای سرود ملی خود در مراسم تحلیف جو بایدن در ژانویه گذشته بود، درست یک روز پس از یورش هواداران دونالد ترامپ به ساختمان کنگره آمریکا. او می‌گوید: «زمانی که در کاپیتول بودم، روز قبل از مراسم تحلیف، به یاد می‌آورم که در اطراف قدم می‌زدم و به دنبال شواهدی از شورش می‌گشتم.

این ادعاها به سرعت حیرت برخی از بخش‌های توییتر را برانگیخت که در طول سال‌ها از آنها خواسته شده بود گاگا را به عنوان ستاره بلوند غم‌انگیز کهن الگو، یک قاتل با کمک بیانسه و رهبر کیندنس پانک‌ها در سیاره جنگ‌زده کروماتیکا تصور کنند. هرگز به عنوان یک روزنامه نگار واقعی که در میان گرمای جنگ، حقایق را در میدان جمع آوری نمی کند.

اما ما شک داریم که گاگا واقعاً می‌توانست به‌عنوان نوعی روزنامه‌نگار، اگر نه لزوماً یک روزنامه‌نگار رزمی، به موفقیت دست پیدا کند. این زن درک ذاتی از چرخه اخبار و آنچه در واقع باعث برانگیختن علاقه مردم می شود دارد که به وضوح قوی تر از چند روزنامه نگار شاغل است که می توانیم نام ببریم (یا مدیران رسانه ها). او همچنین مهارتی در ترکیب کلمات و تصاویر با هم دارد تا منظور خود را به همه برساند. اگر بخش بزرگی از به شهرت رسیدن او توانایی خبرسازی است، آیا نباید به او شک کرد که بتواند آن را نیز گزارش کند؟

گاگا بعداً استعاره روزنامه نگار را در رویکرد خود به بازیگری بسط داد، به ویژه برای نقشش در فیلم واقعی الهام گرفته از جنایت. خانه گوچی. او می‌گوید: «فقط احساس می‌کردم که واقعاً می‌توانم این داستان را به درستی انجام دهم که با چشم زنی کنجکاو که علاقه مند به داشتن روحیه روزنامه‌نگاری بود به آن نزدیک شوم تا بتوانم بین خطوط آنچه در صحنه‌های فیلم اتفاق می‌افتد بخوانم». انگلیسی می گوید ووگ. “به این معنی که هیچ کس قرار نیست به من بگوید پاتریزیا گوچی کیست … حتی پاتریزیا گوچی.” (خوب، باید به این نکته اشاره کنیم که تلاش برای دستیابی به موضوع شما برای نظر دادن، بهترین شیوه روزنامه نگاری تحقیقی است. با این حال، ما از روحیه آن قدردانی می کنیم.)

گاگا همچنین می‌گوید که برای آماده شدن برای این نقش، کمی عکاسی خبری انجام داده است و چیزهایی را مستند می‌کند که احساس می‌کرد پاتریزیا گوچی ممکن است از آنها استقبال کند. او می‌گوید: «من هیچ مدرکی دال بر عکاس بودن پاتریزیا ندارم، اما به عنوان یک تمرین و برای یافتن علایق او در زندگی، فکر می‌کردم که یک عکاس می‌شوم، بنابراین هر جا که می‌رفتم دوربین عکاسی را با خود می‌گرفتم. من متوجه شدم که پاتریزیا چیزهای زیبا را دوست دارد. اگر چیزی زیبا نبود، آن را حذف کردم.»

عکاسی؟ ویرایش عکس؟ یک حس قوی خبری؟ در میدان به دنبال شواهد است؟ او عملا یک دفتر خبری تک زن است.