هر بیماریی که در ایجاد هورمون تستسترون مشکل تولید کند، نظیر سندرمکلاین فلتر یا نارسایی غده هیپوفیز، می تواند استدلال ژنیکوماستی باشد. تعدادی بیماری وجود داراست که کلیدی برهم زدن تعادل هورمون ها می توانند موجب ژنیکوماستی در مردان شوند. داروهای آنتی آندروژن که به جهت معالجه بزرگی پروستات، سرطان پروستات و بعضی بیماری های دیگر تجویز می شود. اما در صورتی که سطح هورمون استروژن بسیار بالا باشد و یا اساسی هورمون تستسترون در تعادل نباشد می تواند موجب ژنیکوماستی شود. همچنین یک عدد از تومور های مضاعف تاثیرگذار در اختلالات هورمونی بدن، تومور آدرنال و تومور هیپوفیز بوده که همانطور که گفته شد، تعادل های هورمونی را بر نیز زده و آقایان را در گیر ژنیکوماستی خواهد کرد. بعضا داروها وجود دارند که می توانند منجر به ژنیکوماستی شوند. پیری: تغییرات هورمونی که اساسی فرآیند پیری تولید می شود می تواند سبب ساز به ژنیکوماستی شود. نیمی از کسانی که زیر معالجه همودیالیز هستند، ژنیکوماستی را تجربه جراحی ژنیکوماستی سوای بیهوشی می کنند. البته همین تورم، در طی دو تا سه هفته پس از ولادت از دربین می رود. به طور کلی این ورم بافت سینه دو تا سه هفته آن گاه از ولادت برطرف می شود. بافت سینه در ژنیکوماستی معمولاً کمتر از 2.5 تا 3.5 سانتی متر عرض دارااست و به طور مستقیم ذیل نوک پستان رویش می کند. تستسترون مشخصه های مردانه را مانند توده های عضلانی و پرورش موی بدن؛ و استروژن مشخصه های زنانه مانند رویش پستان ها را در دست گرفتن می کند. بعضا تومورها نظیر تومورهای بیضه، تومور غدد فوق کلیوی و تومور غده هیپوفیز می توانند هورن هایی ساخت کنند که تعادل هورمونی مردانه و زنانه را برهم می زنند. به بیمارانی که به خاطر بزرگی سینههایشان ورزش نمودن برایشان مشکل است، توصیه میگردد از یک مربی خصوصی امداد بگیرند. در واقع ضخامت بیش از دو سانتی متر و بافت غددی ژنیکوماستی است. ژنیکوماستی در کودکان: بیشتر از نیمی از کودکان پسر به عامل تاثیر هورمون های استروژن مادر حساس سینه های تبارک متولد می شوند.